Już po BURZY!
Wszystkie newsy
ENGLISH
1
08. 12. 2025. Wydział
Aktorski

BURZA premierowo zagościła na deskach Teatru Studyjnego – to był dla nas wyjątkowy wieczór! Od teraz BURZĘ gramy repertuarowo. Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii.

Zdjęcia z premiery wykonała Anna Zegar.

Zapraszamy na spektakle – BURZĘ gramy już repertuarowo, SPRAWDŹ!

Zapraszamy na spektakle w styczniu – bilety na grudzień wyprzedane! 
William Shakespeare
BURZA
przekład: Stanisław Barańczak

Reżyseria: Tomasz Fryzeł
Scenografia i kostiumy: Anna Oramus
Reżyseria światła: Klaudyna Schubert

OBSADA
Marcel Barra - Antonio
Julia Jaroszewska - Alonzo
Bartłomiej Kotwica - Ferdynand
Jędrzej Matwijów - Prospero
Dominik Nikitorowicz - Stefano
Anna Pentz - Ariel
Krzysztof Świłpa - Sebastian
Kamila Tytło - Trinkulo
Alicja Wieniawa-Narkiewicz - Kaliban
Milena Zając - Miranda
Krystyna Zajkowska - Gonzalo

"Burza" to opowieść, która dzieje się w ciągu kilku godzin na oddalonej od znanych lądów wyspie. W tym czasie wszystkie postaci zostają poddane procesowi, w ramach którego konfrontowane są ze swoimi winami, pragnieniami, słabościami, a przede wszystkim – ze swoją przeszłością i tożsamością. Burza jest zjawiskiem atmosferycznym, które rozpoczyna akcję. Jest też stanem, w którym przez cały czas trwania akcji znajdują się bohaterowie – jako jednostki i jako wspólnota. To kondycja wzmożonego samopoznania. Gdy zdarzenie się kończy, burza cichnie. Świat, odmieniony, wraca do normy. "Burza" to nie tylko pełna zwrotów akcji opowieść o przygodach postaci, lecz także o przygodach ich świadomości, wyobraźni i sumienia; matryca doświadczania otwierająca się na patrzącego. To opowieść o zyskiwaniu świadomości samego siebie i o szukaniu sposobów budowania relacji z dynamicznym sobą, z dynamicznym światem, z dynamiczną tożsamością. I wreszcie – "Burza" to opowieść o sztuce: o jej mocy przemieniania wszystkich w nią zaangażowanych. O wpisanej w nią możliwości wyobrażania tych, którymi się nie jest, i tego, co nie ma swojej fizycznej formy. Jak zagrać Ariela? Jak zagrać tchnienie, myśl, obecność – słowo w działaniu?

Jak zagrać Kalibana, tego, który sytuuje się poza językiem? Co to znaczy być królem Neapolu? Co czyni go tą postacią? I w jaki sposób, będąc dwudziestotrzyletnim aktorem, mogę wyobrazić sobie, że jestem Prosperem, władcą Mediolanu?

Spektakl współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Łódzkiego.