Urna z prochami Profesora została złożona w Alei Zasłużonych cmentarza na Dołach, naprzeciw grobowca prof. Henryka Kluby, również byłego rektora Szkoły Filmowej.

Abp. Władysław Ziółek wspominał zainteresowanie prof. Woźniaka postacią św. Faustyny i pomysł nakręcenia o niej filmu.

Po mszy został odczytany list abp. Marka Jędraszewskiego, metropolity łódzkiego. List ministra kultury i dziedzictwa narodowego odczytał Wiktor Jędrzejec, dyrektor departamentu szkolnictwa wyższego: "Prof. Jerzy Woźniak wychował kilka pokoleń operatorów, nie tylko w Polsce, ale wielu uczelni za granicą. Był mistrzem otoczonym licznym gronem uczniów i przyjaciół”.

Prezydent Łodzi Hanna Zdanowska: - Żegnamy dziś wyjątkowego człowieka i wyjątkowego łodzianina, który całe bogate życie zawodowe związał z rodzinnym miastem, znakomitego ambasadora naszego miasta. Cześć jego pamięci”.

W imieniu Konferencji Rektorów Łódzkich Uczelni Publicznych prof. Woźniaka żegnał prof. Cezary Sanecki, rektor Akademii Muzycznej w Łodzi. Słowa pożegnania wygłosił też Stanisław Latek, prezes Polskiego Związku Żeglarskiego, który wspominał pasję żeglarską Profesora.

Prof. Mariusz Grzegorzek, rektor Szkoły Filmowej: - Każde miejsce, każda zbiorowość potrzebuje przywódcy, gospodarza, kogoś, kto bierze na siebie odpowiedzialność za jej losy, daje poczucie bezpieczeństwa i wyznacza perspektywy rozwoju. Jerzy Woźniak był takim człowiekiem. Przez wiele lat jako wykładowca, dziekan wydziału operatorskiego, a potem rektor uczelni dawał nam wszystkim poczucie, że jesteśmy w domu, ponieważ sam czuł się w Szkole jak w domu, na swoim miejscu, skupiony, konkretny, a jednocześnie bardzo otwarty i serdeczny zawsze wsłuchany w każdego z nas. Stwarzał studentom i pedagogom stabilne warunki rozwoju, dbał o poziom merytoryczny i energię zajęć. Zaprosił do współpracy wielu wybitnych pedagogów, operatorów i reżyserów, którzy pracują w Szkole do dziś. […] Śmierć Jerzego Woźniaka jest dla społeczności Szkoły Filmowej straszliwą stratą. Odszedł nasz przyjaciel, wspaniały człowiek, intensywny, migotliwy, przepełniony serdecznością, prawdziwa osobowość. Człowiek stąd, z Łodzi, autentycznie z tym miastem związany, zawsze aktywny i przepełniony entuzjazmem. Śmierć jest zjawiskiem, z którym trudno się oswoić, na razie dociera do nas prosty i okrutny fakt, że prof. Woźniaka nie ma już wśród nas. Jednak o wiele bardziej dotkliwa i dewastująca jest perspektywa tych normalnych tygodni, kiedy w drobnych przejawach rzeczywistości odkrywać zaczniemy, że kogoś zabrakło naprawdę i nieodwracalnie, tak jak w przypadku śmierci prof. Wojciecha Jerzego Hasa czy prof. Marii Kornatowskiej, odczujemy nagle dojmującą codzienna pustką, której nie da się niczym wypełnić. Drogi Jurku, w imieniu społeczności Szkoły Filmowej w Łodzi żegnam Cię i serdecznie dziękuję za wszystko, co dla nas zrobiłeś.

Zmarłego żegnała rodzina: żona Dobrosława Woźniak, córka Joanna Nordyńska, syn Tomasz Woźniak i wnuki. W ostatniej drodze towarzyszyli prof. Woźniakowi studenci, pedagodzy i pracownicy wszystkich działów i szczebli Szkoły Filmowej w Łodzi. Byli obecni m.in.: dr Michał Staszczak, prorektor Szkoły Filmowej, prof. Janusz Tylman, pełnomocnik rektora ds. rozwoju uczelni, prof. Zofia Uzelac, dziekan Wydziału Aktorskiego, prof. Elżbieta Protakiewicz, dziekan Wydziału Sztuki Operatorskiej, prof. Roman Sawka, dziekan Wydziału Organizacji Sztuki Filmowej, były rektor prof. Robert Gliński, wykładowcy Ryszard Lenczewski, Sławomir Kryński, Grzegorz Małecki, Grzegorz Królikiewicz, Agnieszka Kowalska-Bednarz, Mirosław Henke, Wojciech Prażmowski, Marek Szyryk i wielu innych. Profesora żegnali współpracownicy z TVP Łódź: Michał Fajbusiewicz, Wojciech Król, Magdalena Michalak i dyrektor łódzkiego ośrodka TVP Jacek Grudzień. Byli obecni: wiceprezydent Łodzi Agnieszka Nowak, Wojciech Nowicki, dyrektor Teatru Wielkiego i Teatru Jaracza, Ewa Pilawska, dyrektor Teatru Powszechnego, Mieczysław Kuźmicki, dyrektor Muzeum Kinematografii i setki innych osób.

Zdjęcia: Mikołaj Zacharow