18.
12.
2019.
Wydział
Operatorski
Operatorski
Etiuda animowana OVULE w reż. Natalii Durszewicz znalazła się w sekcji konkursowej Tenerife International Short Film Festival.
OVULE
Historia kobiety, której lęki i złudzenia materializują się w postać wszechogarniającej dżungli, która niszczy ją i relację z partnerem. Jest to także próba zanalizowania pojęcia lęku separacyjnego, który głównie objawia się u dzieci. Nieobecność matki czy ojca wzbudza w dziecku dotkniętym tą chorobą strach i niepokój, a wyobraźnia tworzy wiele mrocznych scenariuszy. Z takiego lęku najczęściej się wyrasta, ale są osoby, które zachowują tą traumę w sobie i przekładają ją na swoje późniejsze relacje. Podczas zbyt długiej nieobecności ukochanego kobieta popada w paranoję. Nic nie jest takie, jak się wydaje. Jest obsesyjnie podejrzliwa i zazdrosna, wszędzie węszy spisek, boi się samotności. I z tej samotności rodzą się wizje, szaleństwo i strach zaczynają być materialne. Najgorsze przeczucia realizują się, oplatają ją i zabierają możliwość rozsądnego myślenia, odbierają dystans, duszą. Świat tych wizji jest pełen kolorów, bardziej rzeczywisty i pociągający niż codzienność i ten kontrast ukazuje jak bardzo niebezpieczne są wszelakie schorzenia psychiczne, które doprowadzają do tego, że trudno chorej osobie jest zrozumieć i odróżnić świat realny od tego, który jest wykreowany przez cierpiący umysł.
scenariusz, reżyseria, montaż, animacja: Natalia Durszewicz
dźwięk: Julia Wesołek
muzyka: Volodymyr Antoniv
Filmpolski.pl
Historia kobiety, której lęki i złudzenia materializują się w postać wszechogarniającej dżungli, która niszczy ją i relację z partnerem. Jest to także próba zanalizowania pojęcia lęku separacyjnego, który głównie objawia się u dzieci. Nieobecność matki czy ojca wzbudza w dziecku dotkniętym tą chorobą strach i niepokój, a wyobraźnia tworzy wiele mrocznych scenariuszy. Z takiego lęku najczęściej się wyrasta, ale są osoby, które zachowują tą traumę w sobie i przekładają ją na swoje późniejsze relacje. Podczas zbyt długiej nieobecności ukochanego kobieta popada w paranoję. Nic nie jest takie, jak się wydaje. Jest obsesyjnie podejrzliwa i zazdrosna, wszędzie węszy spisek, boi się samotności. I z tej samotności rodzą się wizje, szaleństwo i strach zaczynają być materialne. Najgorsze przeczucia realizują się, oplatają ją i zabierają możliwość rozsądnego myślenia, odbierają dystans, duszą. Świat tych wizji jest pełen kolorów, bardziej rzeczywisty i pociągający niż codzienność i ten kontrast ukazuje jak bardzo niebezpieczne są wszelakie schorzenia psychiczne, które doprowadzają do tego, że trudno chorej osobie jest zrozumieć i odróżnić świat realny od tego, który jest wykreowany przez cierpiący umysł.
scenariusz, reżyseria, montaż, animacja: Natalia Durszewicz
dźwięk: Julia Wesołek
muzyka: Volodymyr Antoniv
Filmpolski.pl