Konferencja naukowa „DYSTRYBUCJA FILMOWA: FAKTY I MITY” miała za zadanie opisanie zasad i metod postępowania związanego z zakupem i sprzedażą praw do filmów na poszczególnych polach eksploatacji.

Dystrybucja nazywana jest często kluczem do rynku filmowego oraz powodzenia (bądź nie) filmów na nim konkurujących. Zarazem jej obszar pozostaje relatywnie najsłabiej zbadany w dyskursie filmoznawczym.

Kinematografia jako zorganizowany przemysł dzieli się na produkcję, dystrybucję i rozpowszechnianie. Czwartym obszarem, wspierającym i łączącym te trzy podstawowe, jest promocja, w ramach której mamy festiwale, eventy, pokazy oraz treści opisowe, filmoznawcze a także media prasowe i te funkcjonujące w obszarze Internetu. Tak zorganizowany jest światowy przemysł filmowy oraz większość kinematografii narodowych. W warunkach polskich dystrybucja o charakterze międzynarodowym praktycznie nie istnieje.

Czy teza ta jest prawdziwa? Jeżeli tak, to jakie są tego przyczyny, uwarunkowania, konsekwencje? Czy jesteśmy w stanie to zmienić? Jakie czynniki hamują rozwój polskiej dystrybucji w ogóle, a tej o charakterze międzynarodowym w szczególności? To tylko niektóre z pytań jakie postawili zebrani na konferencji.

Konferencja odbyła się w Hali Telewizyjnej Szkoły Filmowej w Łodzi (bud.Z, ul. Targowa 61/63) w dniach 21-22 października.